Reklama
Gazetka promocyjna Lidl - Stanowisko dotyczące zrównoważonego zaopatrywania w świeże warzywa i owoce - ważna 01.01.2019 do 31.12.2030
Reklama
Reklama
Reklama
Reklama
[8] Skąd biorą się pozostałości środków ochrony roślin w świeżych warzywach i owocach? W przypadku świeżych warzyw i owoców używa się w razie potrzeby różnego rodzaju substancji czynnych do ochrony agrokultur lub plonów uprawy, zabiegów agrotechnicznych po żniwach, pakowania lub składowania. Substancje te stosowane są w rolnictwie w postaci środków ochrony roślin, środków do zwalczania szkodników lub środków wykorzystywanych po żniwach. Obecności pozostałości substancji czynnych w produktach pozyskiwanych podczas żniw nie można obligatoryjnie wykluczyć nawet w przypadku przestrzegania dobrej praktyki rolniczej i prawidłowym, zgodnym z przeznaczeniem stosowaniu tych środków. Stosowanie tych substancji ma kluczowe znaczenie przy zabezpieczaniu zbiorów i zagwarantowaniu higieny. Dlatego właśnie konwencjonalna produkcja świeżych warzyw i owoców całkowicie bez stosowania substancji czynnych jest wciąż mało popularna. Pomimo tego, naszym celem jest oferowanie klientom całego asortymentu warzyw i owoców możliwie bez pozostałości substancji czynnych. Czym są ustawowe wytyczne w sprawie pozostałości środków ochrony roślin? Dla wszelkich możliwych pozostałości substancji czynnych w świeżych warzywach i owocach istnieją określone wartości graniczne, tzw. limity. Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) reguluje limity pozostałości substancji czynnych w/na żywności oraz karmie dla zwierząt w krajach członkowskich. Regulacje służą do prewencyjnej ochrony konsumenta przed niepotrzebnie wysokimi pozostałościami substancji czynnych i gwarantują bufor bezpieczeństwa przed ewentualnym zagrożeniem dla zdrowia. W przypadku świeżych warzyw i owoców limity pozostałości odnoszą się zasadniczo do formy podania artykułów spożywczych, czyli produktów niemytych, nieoczyszczonych i niekrojonych. Limity pozostałości substancji czynnych ustalane są metodą wspólnotową przez ekspertów poszczególnych krajów członkowskich Unii Europejskiej i Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), sprawdzane pod kątem bezpieczeństwa dla zdrowia, a następnie publikowane przez Komisję Europejską w formie wiążącej prawnie. Obowiązuje przy tym tak zwana zasada ALARA (As Low As Reasonably Achievable): Limity pozostałości substancji czynnej dla danej agrokultury, w rozumieniu prewencyjnej ochrony konsumenta, ustala się wyłącznie na poziomie niezbędnym dla zachowania dobrej praktyki rolniczej i nigdy powyżej wartości określającej szkodliwość w badaniach toksykologicznych. Ustalanie limitów pozostałości odbywa się zatem zawsze przy uwzględnieniu połączenia substancji czynnej i produktu.